concredo

concredo
con-crēdo, dĭdi, dĭtum, 3, v. a. (anteclass. form, pres. concrēdŭo, Plaut. Aul. 3, 6, 49; hence perf. concredui, id. Cas. 2, 8, 43; cf. credo), to intrust, consign, commit to, = commendo (class.; very freq. in Plaut.; in Cic. perh. only twice; never in Quint.).
(α).
With acc. and dat.:

mihi avus hujus concredidit Thesaurum auri,

Plaut. Aul. prol. 6; cf.:

aurum tuae fidei,

id. ib. 4, 2, 8:

aurum alicui,

id. ib. 3, 6, 45; id. Bacch. 4, 9, 141; id. Men. 5, 1, 2:

rem et famam suam alicui commendare et concredere,

Cic. Quint. 20, 62:

famam mortui, fortunas vivi alicui commendare atque concredere,

id. Rosc. Am. 39, 113: gnatum ventis, * Cat. 64, 213:

vites teneriores calido caelo,

Col. 3, 1, 7:

aliquid meae taciturnitati,

Plaut. Trin. 1, 2, 105: nugas alicui, * Hor. S. 2, 6, 43.—
(β).
With in and acc.:

capram in custodelam simiae,

Plaut. Merc. 2, 1, 9; cf. the foll.—
(γ).
Without dat.:

hoc, quod modo concreditumst,

Plaut. Poen. 4, 2, 104.—
(δ).
Without acc.:

concredam tibi,

Plaut. Rud. 4, 4, 83:

in manum concredere,

id. Pers. 3, 3, 36:

alicui (sc.: munera laetitiae),

Prop. 1, 10, 11.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • concredere — con·cré·de·re v.tr. (io concrédo) OB 1. credere, giudicare insieme 2. sperare insieme {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIV. ETIMO: dal lat. concrĕdĕre, v. anche credere …   Dizionario italiano

  • infinitum —    (s.m.) È un pensiero astratto che potrà essere applicato al giudi­zio di un fatto concredo ed individuabile. Corrisponde alla quaestio infinita o generalis quaestio …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”